Ćwiczenia usprawniające artykulację głoski s:

• „Tańcząca świeca” – dmuchanie na płomień świecy, w ten sposób, aby nie zgasła. Wdech nosem, długi wydech – ustami.
• Wymawianie samogłosek, szczególnie „i – u”.
• Wysuwanie języka do przodu: język wąski (mocno w przód), język szeroki (uśmiech).
• Kierowanie języka w kąciki ust i oblizywanie ich.
• Wysuwanie języka do przodu – na brodę i następnie cofanie go w głąb jamy ustnej, aż za dolne zęby.
• Wysuwanie języka do przodu, po czym cofanie go w głąb jamy ustnej. Usta mają być szeroko otwarte. Rozchylanie warg, jak przy uśmiechu, zęby muszą być widoczne.
• Do wywołania głoski s narządy artykulacyjne muszą być ułożone w następujący sposób: Język leży płasko, jak przy „a”, tuż za dolnymi zębami. Zęby muszą być zbliżone do siebie, a wargi rozchylone, spłaszczone przylegające do zębów, zęby są wtedy widoczne. W celu utrwalenia wymowy s można także:

-syczeć jak wąż,

-powtarzać sylaby z głoską s:

sy,  se,  so,  su,  sa

ysy,  ese,  oso,  usu,  asa

ys,  es,  os,  us, as.